- 闻风丧胆
- wén fēng sàng dǎnестіген заман зәресі ұшу, естісімен суқаны ұшу, ести сала құты қашу, естісімен-ақ үрейі ұшу, естіген соң-ақ әруейі ұшу, хабар тиісімен-ақ жүрегі тас төбесіне шығу, естіген заман жаны мұрнының ұшына келу; зәресі ұша жөнелу, суқаны ұшып кету, үрейі қалмай қашу
Қытайша-қазақша идиомдар (чэңюй).